Wat is er nou fijner dan een goede serie of een spannende film kijken? Even jezelf verliezen in het verhaal, of wat opsteken van een mooie docu. Maar het aanbod on demand is overweldigend groot. Wij helpen je een beetje bij de keuzestress: wat is de moeite waard en wat eigenlijk niet?
DIOR AND I
Wanneer kijken: als je van vakmanschap houdt
Wanneer niet: als je mode maar trivi aal vindt
Naast je Aan op de bank: je mooiste jurk of strakste pak
Waar: Videoland
Raf Simons kan zijn tranen niet bedwingen. Hij staat achter de schermen bij zijn eerste, spectaculaire show voor Dior, het beroemde modehuis waar hij pas twee maanden eerder is aangetreden als creatief leider. Dat hij moet huilen, snap je tegen die tijd als de beste, want er gaat nogal wat aan vooraf.
In deze originele documentaire volgen we Simons vanaf zijn aantreden. Het is een verlegen Belg, die vreemd genoeg zelf nooit schetsen maakt voor de kleding die hij graag wil zien. Maar dat hij een vakman is, is duidelijk. Net als de naaisters die het atelier bestieren, zij vervullen net zo goed een hoofdrol, zowel in de collectie als in de docu. Haute couture is geen kattenpis: alles wordt handgemaakt, van de meest ingewikkelde en tijdrovende materialen. Simons doet duidelijk zijn best de geest van meneer Dior zelf te eren en die is dan ook uitbundig aanwezig in dit relaas, doordat er tussendoor stukjes uit zijn boek worden voorgelezen, gepaard met historische beelden. Leuk voor iedereen die van mode, vakmanschap en management houdt.
ONE LIFE
Wanneer kijken: als je het beest in jezelf zoekt
Wanneer niet: als je een teer zieltje hebt
Naast je op de bank: je eigen huisdier
Waar: Videoland
Een veilig onderkomen, wat te eten en te drinken, kindjes krijgen. Wat de dieren in deze documentaire willen, ligt niet zo ver af van onze eigen basisbehoeftes. Dat maakt dit soort natuurfilms ook zo leuk: het is allemaal heel vreemd herkenbaar. Maar wat vooral opvalt is de vindingrijkheid die de talloze diersoorten die hier voorbij komen, hebben ontwikkeld.
Neem bijvoorbeeld de kapucijneraapjes die zware stenen boven hun hoofd tillen om er nootjes mee stuk te kunnen slaan. Of de mieren die vakkundig grassprietjes ‘afsnijden’, niet om zelf op te eten, maar als voeding voor de schimmel waar ze wél van kunnen leven. Het gaat er soms hard aan toe en af en toe is het echt heel spannend – bijvoorbeeld de vos die een jong steenbokje probeert te grijpen of de muis die door een hagedis achterna wordt gezeten. Daar kan geen achtervolgingsscène uit Hollywood tegenop. Dat maakt het wel minder geschikt voor de allerkleinsten, of je zal er een flinke kluif aan hebben om uit te leggen dat dat nou eenmaal zo gaat in de natuur.
THE CATCH
Wanneer kijken: als je een goede oplichter wel kan waarderen
Wanneer niet: als je het graag geloofwaardig houdt
Naast je op de bank: je valse paspoort
Waar: Videoland
In de openingsscène van de eerste aflevering van The Catch zien we hoe privédetective Alice Vaughn een oplichter erin luist. Samen kijken ze naar het schilderij dat hij van haar – in vermomming als curator – wil gaan pikken. Erop te zien zijn een man en een vrouw: zouden ze verliefd zijn, is de vraag. “Hij lijkt geen twijfels te hebben,” zegt Alice. “Maar hij laat je zijn ogen niet zien,” antwoord de oplichter. Het is een vooruitblik op de rest van de serie. Want Alice mag dan deze boef wel doorhebben, ze weet niet dat haar eigen verloofde bezig is haar te bezwendelen. Als ze daar later toch achter komt, valt haar iets op: op alle foto’s van hen samen, laat hij nergens zijn ogen zien.
The Catch zit vol met dit soort slimmigheidjes. De serie draait om een groepje privédetectives en een groepje oplichters die de hele tijd in elkaars vaarwater geraken. Ze zijn allemaal slim en sympathiek, dus een keus maken voor wie je bent, hoeft niet. Voor een detectiveserie is het allemaal niet zo gewelddadig, het plezier in de oplichtings- of juist oplospraktijken staat voorop. Visueel heeft het af en toe wel wat weg van een videoclip, snel gemonteerd op een catchy muziekje. Erg geloofwaardig is het allemaal niet, wel slim geschreven en grappig. Opvallend: de cast is over het algemeen wat ouder dan je normaal in dit soort series ziet. Maar wat is er nou erg aan kijken naar knappe, geslaagde veertigers?
STORM: LETTERS VAN VUUR
Wanneer kijken: als de geschiedenis van de Nederlanden je interesseert
Wanneer niet: als je het niet zo hebt op religieuze vrijheid
Naast je op de bank: je lievelingsboek
Waar: Videoland
Godsdienstvrijheid en persvrijheid tegenover religieuze vervolging en boekverbrandingen. Het zijn tamelijk zware thema’s voor een kinderfilm. Hoe houd je dan de vaart erin? Met een flinke dosis avontuur natuurlijk! Zo is Storm: Letters van Vuur toch nog interessant voor de beoogde doelgroep. En als ouder is het dan leuk meekijken als onze vaderlandse geschiedenis je boeit.
Antwerpen, 1521. De 12-jarige Storm werkt in de drukkerij van zijn vader. Daar wordt een brief afgeleverd van Maarten Luther, waarmee hij de Antwerpenaren tot het protestantisme wil bekeren. Een doorn in het oog van de katholieke inquisiteur, die prompt met zijn mannen de drukkerij overhoop komt halen en de drukker gevangen neemt. Maar dan heeft Storm het zetsel van de brief al meegenomen. Wat volgt is een strijd om uit handen van de vervolgers te blijven en zijn vader van het schavot te houden. Hij krijgt hulp van het stoere meisje Marieke, maar ook tegenwerking uit onverwachte hoek. En dat alles tegen het decor van 16e eeuws Antwerpen, dat knap en overtuigend is neergezet.